(مهمان نویسنده هنری داووت، اسک.)
مراقب باشید یک حرفه در قانون می تواند راه شما را تغییر دهد.
وقتی پرسید که چرا من یک وکیل شدم، معمولا می گویم، زیرا به نظر می رسید که یک چیز هوشمندانه است. بر خلاف برخی از همکلاسی های مدرسه حقوق من، من هیچ توهمی برای تبدیل شدن به یک مدافع بزرگ یا یک محقق قانونی نداشتم.
همه می خواستم درآمد خوب و ایستگاه محترم در زندگی داشته باشم. برای من، قانون یک انتخاب حرفه ای امن بود، نه یک اشتیاق.
نگرانی من تنها این بود که به عنوان یک نوع خلاق، احساسی، مغز راست مغز، من نمیتوانم ذهنم را به آنچه که به ذهنم می آید انجام دهم تا فکر کنم مانند وکیل. اما یک وکیل قدیمی و کمی مضر که در یک آبجوسا ملاقات کرد، به من گفت که خطر واقعی این بود که هنگامی که شما شروع به فکر کردن به یک وکیل می کنید، فکر کردن به هیچ وجه دشوار نیست.
این روند در اولین روز از مدرسه حقوق آغاز شد، زمانی که دانیان به کلاس اول ساله سنگین شده ما گفت که قبل از اینکه ما بتوانیم تبدیل به وکیل شویم، باید یاد بگیریم که چگونه به وکیل فکر کنیم. یکی از دانش آموزان عصبی بود که از دین می پرسید چگونه می دانیم وقتی که آموخته ایم که به عنوان وکیل فکر کنیم. دین هنگامی که شما به فکر می کنید پرداخت می کنید!
به زودی متوجه شدم که چطور فکر می کنم مانند وکلا، به معنای تغییر ساختار استدلال ما است. به عنوان مثال، حافظه، در حالی که برای موفقیت در مدرسه حقوق اهمیت دارد، برای یادگیری نحوه ادعای یک وکیل، دومین دور بود.
استادان حقوق بیش از آنکه دانشجویانی را که ممکن است به خوبی به یاد داشته باشند، دوست داشتند، اما نمیتوانستند از طریق مسائل روی پای خود فکر کنند.
فکر می کنم مثل یک وکیل
فکر کردن به مانند یک وکیل، خواستار تفکر در محدوده اشکال استدلال و قیاسی است. به عنوان دانشجویان حقوقی ، ما وارد دنیای گفتگوی دقیق شدیم که در آن انتصاب ها فرموله شده و سپس توصیف می شوند - معمولا منجر به کشف یک اصل یا قاعده عمومی می شود که بعد از یک قانون کلی دیگر متمایز می شود.
ما آموختیم که تمرکز ما را محدود و تشدید کنیم. و در روح پاولونی، هنگامی که ما این وظایف را به خوبی انجام دادیم و وقتی که آنها را ضعیف انجام دادیم، ما را مورد ستایش قرار دادیم. این فرآیند به ما آموخت که چگونه به دفاع از خود فکر کنیم: ما یاد گرفتیم که چگونه از مشتریانمان (و خودمان) محافظت کنیم و چرا ما باید به آرامی ادامه دهیم، تله ها را پیدا کنیم، ریسک را اندازه گیری کنیم و محاسبه کنیم. و بالاتر از همه، هرگز اجازه ندهید که آنها عرق را ببینند!
ما به زودی کشف کردیم که کارهای بیشتری انجام شده است تا اینکه بتوانیم به طور واقعی آن را انجام دهیم - مگر این که، البته، ما تقریبا هر ساعت بیداری را در جستجوی دانش حقوقی صرف کردیم. ماهیت رقابتی فرآیند یادگیری ما را حتی سخت تر کرد، تقویت برخی دیدگاه ها و ادراکات در حالی که دیگران را کاهش می داد، همه اینها در نهایت طبیعت ما را به فکر ما تغییر دادند. هدف، البته، برای ما تبدیل شدن به متفکران منطقی، منطقی، قطعی، خطی بود که آموزش داده شد تا از چه چیزی معقول و منطقی باشد و چه چیزی درست باشد.
با آموختن به فکر کردن به شیوه ای جدید، ما تحمل کمتر برای ابهام داشتیم. یک ساختار ذهنی جدید تشکیل شد - یک مجموعه جدید از لنزها که از طریق آن می توان ساختار امور انسانی را مشاهده کرد. این همه چیزهایی بود که امیدوار بودیم - یک جهش کوانتومی به جلو؛ نوعی تعالی فکری است.
ما هر دلیلی داشتیم بر این باور داشته باشیم که به زودی ما می توانیم فکر کنیم.
دیدگاه جدیدی از جهان
به نظر می رسد مهارت های چپ مغز من به اندازه کافی برای مراجعه به مدرسه حقوق و دانشگاه بود. ژیمناستیک ذهنی مطلق لازم است که به پلاستیک ذهن انسان احترام گذاشته شود. با این حال، ارزش این را دارد که هر دو آنچه را که از پروسه به دست آورده اید و آنچه که ما ممکن است از دست داده ایم. مقادیری که در مدرسه حقوق دریافت کردیم، به زندگی شخصی ما تبدیل شد. ناخودآگاه ما شروع به ارتباط و توجه دیگران در زمینه روش جدید فکر ما می کنیم. این آغاز دیدگاه ها، نظرات و قضاوت های ماست. در این فرآیند، ما بعضی از دوستان را از دست دادیم و افراد جدیدی را به دست آوردیم که احتمال بیشتری داشتیم که دنیا را ببینیم و درک کنیم.
وکیل قدیمی من در آبرنگ ملاقات کرد درست بود: یادگیری فکر کردن مانند وکلا ما را قادر به تفکر احساسی ضروری برای انتخاب های خلاقانه، مدیریت و الهام بخشیدن به مردم و سرعت پاسخ دادن به تغییر خواند.
خوشبختانه، با این حال، در یادگیری نحوه فکر کردن به عنوان وکلا، ما یاد گرفتیم که چگونه یاد بگیریم - ما به وسیله ی خودکار حرکت کردیم. و به همین دلیل تنها بود، ارزش پذیرش بود.
امروزه هزاران وکیل که می خواهند با همسایگان راست مغز خود ارتباط برقرار کنند، یافتن حرفه های جدید در بسیاری از حرفه های مختلف هستند. من خودم هستم من قانون را برای سیزده سال تجربه کردم و یک دادگاه کوچک و موفق دادخواست دادم. حدود ده سال بعد از قانون تمام وقت قانون گذار رفتم و خواستار حرفهای من در بازاریابی و نام تجاری شدم - یک جهش خلاقانه برای یک وکیل واقعی.